سخت‌پوست

سخت پوست اثری درباره‌ پدر است، درباره‌ رفت‌و‌بازگشت‌های مکرر پدر، درباره‌ بارانی که بند نمی‌آید و عکس‌هایی که از حافظه نمی‌رود. کتاب با بارانی سیل‌آسا در شمال ایران آغاز می‌شود، بارانی که باعث می‌شود خاک رم کند و گورستانی را پس بدهد. از جمله قبر «داوود» را، پدر راوی داستان که به اشکال گوناگون سرنوشتش با آب گره خورده است. این اتفاق داستان را جان می‌بخشد، زمان باز می‌گردد و با مردی همراه می‌شویم که عادت‌های عجیب و بازگشت‌های مدام دارد... ساناز اسدی، با ضرباهنگی درست و فصل‌هایی کوتاه و با استفاده از قاب‌هایی که به قالب عکس نزدیک‌اند، روایتی خواندنی و شاعرانه می‌سازد از فقدان و خاطره که در هر قدمش برای مخاطب فرصتی تازه فراهم می‌آورد تا قهرمانش را تجسم کند. استعاره بزرگ این ماجرا فقدان و بازگشت مدام پدران در تاریخ ماست.